Władysław Szulc ur. w 1933 r. w Staszowie, studiował konserwatorstwo i muzealnictwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (absolutorium w 1956 r.). Pracował jako konserwator i wykonawca witraży, a także fotograf w toruńskim oddziale Pracowni Konserwacji Zabytków.
W Sanoku zamieszkał w 1964 r. i pracował jako fotograf w Muzeum Budownictwa Ludowego do emerytury w 1998 r. W ciągu 34 lat pracy zawodowej udokumentował tysiące obiektów ludowej kultury materialnej z terenu Podkarpacia, dzieł sztuki, obiektów architektury sakralnej.
Fotografię artystyczną zaczął uprawiać po studiach; brał udział w licznych wystawach i konkursach (z wyjątkiem okresu 1981- 89) i zdobył około 30 nagród i wyróżnień. Wystawy autorskie prezentował w galeriach na terenie województwa podkarpackiego, w Kielcach, Toruniu, Warszawie i Oxfordzie. W 2001 roku został członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W roku 2012 w Galerii Sanockiej BWA miała miejsce wystawa „50×50”, na której zaprezentował fotografie toruńskie, pochodzące z lat 60. XX wieku. W 2013 r. była eksponowana w Toruniu, w Dworze Artusa, w ramach corocznych Dni Torunia.
W latach 70. Władysław Szulc zaczął także malować. Swoje prace, głównie akwarele, eksponował na wystawach indywidualnych.
Jest także współautorem – obok poety Janusza Szubera – poetycko-malarskiego albumu „Mojość” książki, której obydwa nakłady (2005, 2012) wyczerpane zostały w ciągu kilku tygodni, a wśród jej entuzjastów znalazło się wiele znakomitości. Marian Pankowski w liście do autorów i wydawców nazwał ją „Wielką Księgą, jakiej Sanok jeszcze nie miał”, a prof. Józef Nowakowski z Uniwersytetu Rzeszowskiego podczas sanockiej promocji albumu podkreślił, iż w perspektywie lokalnej „Mojość” to „Pan Tadeusz odchodzącej sanockiej inteligencji i mieszczaństwa”.
Władysław Szulc – niezmiennie zaangażowany w życie kulturalne Sanoka – jest jednym z założycieli Sanockiego Klubu Fotografików, w którym od kilkunastu lat dzieli się swoją wiedzą z młodymi adeptami fotografii. Uczestniczy i współorganizuje liczne imprezy artystyczne. Skromny i cichy, wciąż nieprzywykły do popularności i roli nestora, którą faktycznie pełni dla lokalnej społeczności. Za swoja twórczość doceniany wielokrotnie. W czerwcu 1998 r. otrzymał Nagrodę Rady Miasta Sanoka w dziedzinie kultury i sztuki za rok 1997 za osiągnięcia w zakresie fotografii i plastyki.
W 2013 r. otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” przyznaną przez MKiDN. [Źródło: www.esanok.pl]
Rafał Węgrzyn ur. się w 1974 w Sanoku. Należy do Klubu Fotografików Sanockich. Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Pracuje i mieszka w Sanoku.
Wystawy indywidualne: 2009 – Ottaviano – Komune di Napoli (Włochy). Udział w wystawach zbiorowych: 2002, 2010, 2011, 2013, 2014 – MBP Sanok, 2003- BWA Rzeszów, 2013 – XVII Biennale Plakatu Fotograficznego, 2015 – Galeria Gas w Sanoku.
